NIEUWSBRIEF Nr 11
januari 2014
website: maurikonderzoek.weebly.com
gironummer: NL04 INGB 0000 168340
t.n.v. drs. J.G. Morel v. Mourik, Den Haag
Van de redactie
Wij kijken terug op weer een werkzaam jaar van onderzoek en verwerking van gegevens en doen hierbij aan u verslag hiervan. Het overgrote deel van het jaar hebben wij besteed aan een weergave van de oudste drie generaties van de 34 stammen die tot in deze tijd doorlopen en waar u, waarde naamgenoot, toe behoort. Zij zijn inmiddels op onze website geplaatst. Wij zijn niet weinig trots op het resultaat.
Onze genealogische werkzaamheden van meer dan 50 jaar hebben wij in een artikel in de Nieuwsbrief van de Nederlandse Genealogische Vereniging kunnen belichten, waarbij wij natuurlijk die 34 oudste generaties hebben vermeld. Daarop hebben wij ettelijke reacties ontvangen, het bewijs dat het artikel goed is gelezen.
Rest ons, u te danken voor uw belangstelling; uw zeer gewaarde bijdrage zien wij graag op bovenvermeld gironummer tegemoet.
De oudste drie generaties
De 34 oudste generaties dragen de namen van de eerste plaats waar ze (na ons stamdorp Maurik) voorkomen. U kunt die gemakkelijk inzien: ga naar onze website, en klik op de knop Genealogieën. U ziet dan vijf uitklapschermpjes, met de 34 stammen van A t/m Z.
Overigens hebben wij in ons bestand in totaal 77 Maurikstammen, maar meer dan de helft heeft geen mannelijk nageslacht tot heden opgeleverd.
Bezoek aan archieven
Dit jaar is dat er niet erg van gekomen, onder andere door de bovengeschetste werkzaamheden. Maar ook door de sluiting van het Gelders Archief in Arnhem in verband met de nieuwbouw. Pas in de herfst konden we daar terecht en het bezoek was nogal teleurstellend. Wij hadden een map met voornamelijk naloopwerk: er waren verschillen die we in de doop-trouw- en begraaf-registers moesten nagaan, maar daar zijn we niet erg ver mee gekomen. Vroeger konden we de gewenste boeken uit de kast halen en de gegevens controleren. Dat ging snel en efficiënt en we hadden zodoende een productieve dag. Dat gaat nu niet meer. De insteek is: alles digitaal. Dat klinkt modern en snel, maar in werkelijkheid is het tijdrovend en dus frustrerend. Wij hopen dat het bij andere archieven beter gesteld is, met de gewenste boeken onder handbereik, maar wij vrezen dat dit niet meer het geval is.
Burgerlijke Stand
Zoals gebruikelijk, hebben wij van het Centraal Bureau voor Genealogie (tegen betaling) persoonslijsten ontvangen van overleden naamgenoten in 2011. Alle gegevens konden worden verwerkt, een bewijs dat onze genealogische administratie een hoge dekkingsgraad heeft.
Aangehuwden- en Onbekendenbestand
Wij hebben een grote schoenendoos met gegevens die in een van deze twee bestanden moeten worden ondergebracht. In verband met andere zaken hebben wij dit in 2013 op een laag pitje gezet, maar in 2014 moeten we er eens flink tegenaan.
Onze naam op Internet
Er wordt op Internet wat afgezocht naar (van) Maurik en (van) Mourik! Discussiegroepen op Google voor de naam Mourik laten al zo’n 2000 treffers zien, personen die allemaal aan elkaar vragen stellen, soms antwoorden geven, in oude registers gaan snuffelen en wat er verder genealogisch nog mogelijk is. Op Stamboomforum hebben wij geconstateerd dat ongeveer 30 personen zich min of meer serieus bezig houden met onze naam, mensen die wij meestal niet kennen en die evenmin onze website bezocht hebben, terwijl het intikken van het woord “Maurikonderzoek” meteen naar onze website leidt. Al deze mensen vinden opnieuw het wiel uit. Toch zou contact met ons als Maurikgenealogen niet alleen veel tijd kunnen besparen, maar ook kunnen behoeden voor uitglijders. Aan de andere kant kunnen die vragen ons veel werk kosten en ons weinig opleveren, maar toch kan een dergelijk contact wel eens waardevol zijn.
De nabije toekomst
In de afgelopen 50 jaar hebben wij een expertise op het terrein van de Maurik-genealogie verworven. Onze donateurs hebben ons met hun geldelijke bijdragen in staat gesteld, dit werk belangeloos te doen. Wij kunnen dus niet het resultaat van die arbeid gratis beschikbaar stellen aan wie er om vraagt, dat zou een miskenning zijn van de geldelijke belangstelling van onze donateurs. Wie echter zelf beunhaast en zo een paar tientjes voor het kopen van een stamboom wil uitsparen, moet niet vreemd opkijken als het resultaat op menig punt afwijkt van wat wij als uitkomst van ons onderzoek presenteren. Het hoofdstuk “Foutieve verbindingen” van onze website geeft instructieve voorbeelden.
Tegen het einde van dit jaar 2014 hopen wij met het verwerken van de gegevens zover te zijn, dat wij aan belangstellenden de stamboom van hun geslacht tegen een redelijke vergoeding beschikbaar kunnen stellen.
Eindelijk verbinding Asch-A en Asch-B
Het dorpje Asch in de Neder-Betuwe, niet ver van Buren, telde in de 19e eeuw ongeveer 250 inwoners, in vroeger eeuwen zullen het er niet veel meer zijn geweest, waarschijnlijk minder. Hoe komt het dat wij toch een vijftal stammen van naam-genoten hebben moeten opstellen? Het antwoord is eenvoudig: de kerkadministratie is pas laat aangelegd, in de tweede helft van de 18e eeuw. Wij hebben wel vroegere gegevens, maar die kunnen niet of nauwelijks met elkaar in verband gebracht worden.
Dat `nauwelijks` geldt voor de grote stammen Asch-A en Asch-B. Wij hadden een sterk vermoeden dat ze met elkaar samenhingen, onder andere op grond van dezelfde namen, maar verder ging het niet. Toch was het ondenkbaar dat er in zo’n kleine gemeenschap als die van Asch geen verband zou bestaan.
Vaak is het in de genealogie één akte die de doorslag geeft, zo ook hier. Een testament uit 1763 van Cornelis van Mourik en Eyke van Alphen, liet de verbinding zien. In dat testament werden de namen van de kinderen genoemd, en aangevuld met gegevens die wij al hadden, kon nu, na jaren, de verbinding tussen Asch-A en Asch-B worden gelegd. Wij hadden een goede dag!
Klein BerichtIn de publicatie Mauderick 1270-1694 (website: Onderzoek – Genea - Mauderick 1270-1694) zijn een aantal correcties aangebracht, evenzovele verbeteringen.
“Jou donderse jongen!”
In het Notarieel Archief van Dordrecht vonden wij een akte betreffende een zich misdragen hebbende naamgenoot. Wij willen die u niet onthouden. Betrokkene is Arie van Mourik ged. Zevenbergen 4.4.1723; hij behoort als VIe tot de respectabele stam Asperen (p. 264 van het Asperenboek). Onderstaand incident vinden wij, als familiegenealogen, natuurlijk niet leuk, maar zo is het nu eenmaal.
Op 4 juni 1764 verschenen twee opvarenden van een beurtschip van Steenbergen op Dordrecht en Rotterdam voor een Dordtse notaris om een verklaring af te leggen op verzoek van de rent-meester van de domeinen van de Prins van Oranje-Nassau, die deze tocht ook maakte. Op dezelfde dag werd hij door de schipper Arij van Mourik “gebrutaliseert”. Hij gaf deze rentmeester bovendien een klap, waardoor hij tegen het dek van het schip viel. Onder andere zou de beurt-schipper hebben gezegd: “Jou donderse jonge, indien ik u aan ’t lant hat, zou ik u nog braaf afranzelen”. Zoals zo vaak bij dergelijke verklaringen, is het vervolg niet overgeleverd.
Een gevelsteen als intermediair
Hoe wij aan de oude gegevens, eind 17e eeuw tot begin 19e eeuw, uit de familie van de schrijver Justus van Maurik (behorend tot de stam Utrecht-A) zijn gekomen, is een verhaal apart. Het maakt verder duidelijk hoe vasthoudendheid beloond wordt.
In juli 1984 stond in NRC Handelsblad een artikeltje over een teruggevonden gevelsteen in Amsterdam met als tekst: Hier stond het geboortehuis van Justus van Maurik Jr, geboren 16 aug.1846, gestorven 18 nov.1904. Dat huis, Damrak nr 74, heeft gestaan op de hoek van een steegje naar de Nieuwedijk. Het moest in 1893 met de twee links ervan gelegen panden plaats maken voor een kantoorgebouw. Toen dat 10 jaar later werd vergroot, werd de gedenktekst ingehakt in éen van de grote hardstenen platen van de gevel. Na een brand verdween de gedenksteen in de grond en die was nu weer aan de oppervlakte gekomen en inmiddels in het plaveisel van het trottoir voor het voormalig pand Damrak 74 aangebracht.
Correspondentie met de restaurateur in het najaar van 1984 bracht aan het licht, dat er nog een nakomeling van Justus van Maurik in leven was, later bleek het zijn enige dochter te zijn. Daar Justus oude documenten in zijn bezit had, lag het voor de hand contact met haar op te nemen, maar dat bleek verre van eenvoudig te zijn. De restaurateur mocht haar adres niet doorgeven, ook niet haar telefoonnummer. Contact moest dus via deze man plaatsvinden. Om mevrouw Bolhuis (zo noemde zij zich met de naam van haar overleden echtgenoot) nieuwsgierig te maken en aan te geven dat zij met zorgvuldige onderzoekers te maken had, hadden we wat documentatie over De Maurikkroniek bijgevoegd. Dat had als gevolg dat zij opbelde, en daarna nog een paar keer, waarin zij “ontdooide” en minder argwanend werd. Het was inmiddels herfst 1987, dus al drie jaar later. Nog steeds hadden we geen adres of telefoonnummer; we moesten steeds wachten tot zij opbelde. Inmiddels had zij meegedeeld, niet onwelwillend te staan tegen het bekendmaken van de gegevens aan onze Stichting, dus dat was al een succesje.
Inmiddels was het 1991 geworden, we hadden haar adres in Den Haag, maar de gegevens nog niet. Van tijd tot tijd schreven we haar over wetenswaardigheden betreffende De Maurikkroniek, waarbij we natuurlijk niet verzuimden haar aan haar toezegging te herinneren en dat hielp ten langen leste. Het wachten van 8 jaar werd eindelijk beloond. Wij hebben vier documenten bij haar thuis mogen ophalen en kopiëren. Die lopen van 1680 tot 1804! Wie heeft zoiets in zijn familie?
Titia Helena Bolhuis-van Maurik, geboren in Amsterdam in 1899, is overleden in Den Haag in 1998.
januari 2014
website: maurikonderzoek.weebly.com
gironummer: NL04 INGB 0000 168340
t.n.v. drs. J.G. Morel v. Mourik, Den Haag
Van de redactie
Wij kijken terug op weer een werkzaam jaar van onderzoek en verwerking van gegevens en doen hierbij aan u verslag hiervan. Het overgrote deel van het jaar hebben wij besteed aan een weergave van de oudste drie generaties van de 34 stammen die tot in deze tijd doorlopen en waar u, waarde naamgenoot, toe behoort. Zij zijn inmiddels op onze website geplaatst. Wij zijn niet weinig trots op het resultaat.
Onze genealogische werkzaamheden van meer dan 50 jaar hebben wij in een artikel in de Nieuwsbrief van de Nederlandse Genealogische Vereniging kunnen belichten, waarbij wij natuurlijk die 34 oudste generaties hebben vermeld. Daarop hebben wij ettelijke reacties ontvangen, het bewijs dat het artikel goed is gelezen.
Rest ons, u te danken voor uw belangstelling; uw zeer gewaarde bijdrage zien wij graag op bovenvermeld gironummer tegemoet.
De oudste drie generaties
De 34 oudste generaties dragen de namen van de eerste plaats waar ze (na ons stamdorp Maurik) voorkomen. U kunt die gemakkelijk inzien: ga naar onze website, en klik op de knop Genealogieën. U ziet dan vijf uitklapschermpjes, met de 34 stammen van A t/m Z.
Overigens hebben wij in ons bestand in totaal 77 Maurikstammen, maar meer dan de helft heeft geen mannelijk nageslacht tot heden opgeleverd.
Bezoek aan archieven
Dit jaar is dat er niet erg van gekomen, onder andere door de bovengeschetste werkzaamheden. Maar ook door de sluiting van het Gelders Archief in Arnhem in verband met de nieuwbouw. Pas in de herfst konden we daar terecht en het bezoek was nogal teleurstellend. Wij hadden een map met voornamelijk naloopwerk: er waren verschillen die we in de doop-trouw- en begraaf-registers moesten nagaan, maar daar zijn we niet erg ver mee gekomen. Vroeger konden we de gewenste boeken uit de kast halen en de gegevens controleren. Dat ging snel en efficiënt en we hadden zodoende een productieve dag. Dat gaat nu niet meer. De insteek is: alles digitaal. Dat klinkt modern en snel, maar in werkelijkheid is het tijdrovend en dus frustrerend. Wij hopen dat het bij andere archieven beter gesteld is, met de gewenste boeken onder handbereik, maar wij vrezen dat dit niet meer het geval is.
Burgerlijke Stand
Zoals gebruikelijk, hebben wij van het Centraal Bureau voor Genealogie (tegen betaling) persoonslijsten ontvangen van overleden naamgenoten in 2011. Alle gegevens konden worden verwerkt, een bewijs dat onze genealogische administratie een hoge dekkingsgraad heeft.
Aangehuwden- en Onbekendenbestand
Wij hebben een grote schoenendoos met gegevens die in een van deze twee bestanden moeten worden ondergebracht. In verband met andere zaken hebben wij dit in 2013 op een laag pitje gezet, maar in 2014 moeten we er eens flink tegenaan.
Onze naam op Internet
Er wordt op Internet wat afgezocht naar (van) Maurik en (van) Mourik! Discussiegroepen op Google voor de naam Mourik laten al zo’n 2000 treffers zien, personen die allemaal aan elkaar vragen stellen, soms antwoorden geven, in oude registers gaan snuffelen en wat er verder genealogisch nog mogelijk is. Op Stamboomforum hebben wij geconstateerd dat ongeveer 30 personen zich min of meer serieus bezig houden met onze naam, mensen die wij meestal niet kennen en die evenmin onze website bezocht hebben, terwijl het intikken van het woord “Maurikonderzoek” meteen naar onze website leidt. Al deze mensen vinden opnieuw het wiel uit. Toch zou contact met ons als Maurikgenealogen niet alleen veel tijd kunnen besparen, maar ook kunnen behoeden voor uitglijders. Aan de andere kant kunnen die vragen ons veel werk kosten en ons weinig opleveren, maar toch kan een dergelijk contact wel eens waardevol zijn.
De nabije toekomst
In de afgelopen 50 jaar hebben wij een expertise op het terrein van de Maurik-genealogie verworven. Onze donateurs hebben ons met hun geldelijke bijdragen in staat gesteld, dit werk belangeloos te doen. Wij kunnen dus niet het resultaat van die arbeid gratis beschikbaar stellen aan wie er om vraagt, dat zou een miskenning zijn van de geldelijke belangstelling van onze donateurs. Wie echter zelf beunhaast en zo een paar tientjes voor het kopen van een stamboom wil uitsparen, moet niet vreemd opkijken als het resultaat op menig punt afwijkt van wat wij als uitkomst van ons onderzoek presenteren. Het hoofdstuk “Foutieve verbindingen” van onze website geeft instructieve voorbeelden.
Tegen het einde van dit jaar 2014 hopen wij met het verwerken van de gegevens zover te zijn, dat wij aan belangstellenden de stamboom van hun geslacht tegen een redelijke vergoeding beschikbaar kunnen stellen.
Eindelijk verbinding Asch-A en Asch-B
Het dorpje Asch in de Neder-Betuwe, niet ver van Buren, telde in de 19e eeuw ongeveer 250 inwoners, in vroeger eeuwen zullen het er niet veel meer zijn geweest, waarschijnlijk minder. Hoe komt het dat wij toch een vijftal stammen van naam-genoten hebben moeten opstellen? Het antwoord is eenvoudig: de kerkadministratie is pas laat aangelegd, in de tweede helft van de 18e eeuw. Wij hebben wel vroegere gegevens, maar die kunnen niet of nauwelijks met elkaar in verband gebracht worden.
Dat `nauwelijks` geldt voor de grote stammen Asch-A en Asch-B. Wij hadden een sterk vermoeden dat ze met elkaar samenhingen, onder andere op grond van dezelfde namen, maar verder ging het niet. Toch was het ondenkbaar dat er in zo’n kleine gemeenschap als die van Asch geen verband zou bestaan.
Vaak is het in de genealogie één akte die de doorslag geeft, zo ook hier. Een testament uit 1763 van Cornelis van Mourik en Eyke van Alphen, liet de verbinding zien. In dat testament werden de namen van de kinderen genoemd, en aangevuld met gegevens die wij al hadden, kon nu, na jaren, de verbinding tussen Asch-A en Asch-B worden gelegd. Wij hadden een goede dag!
Klein BerichtIn de publicatie Mauderick 1270-1694 (website: Onderzoek – Genea - Mauderick 1270-1694) zijn een aantal correcties aangebracht, evenzovele verbeteringen.
“Jou donderse jongen!”
In het Notarieel Archief van Dordrecht vonden wij een akte betreffende een zich misdragen hebbende naamgenoot. Wij willen die u niet onthouden. Betrokkene is Arie van Mourik ged. Zevenbergen 4.4.1723; hij behoort als VIe tot de respectabele stam Asperen (p. 264 van het Asperenboek). Onderstaand incident vinden wij, als familiegenealogen, natuurlijk niet leuk, maar zo is het nu eenmaal.
Op 4 juni 1764 verschenen twee opvarenden van een beurtschip van Steenbergen op Dordrecht en Rotterdam voor een Dordtse notaris om een verklaring af te leggen op verzoek van de rent-meester van de domeinen van de Prins van Oranje-Nassau, die deze tocht ook maakte. Op dezelfde dag werd hij door de schipper Arij van Mourik “gebrutaliseert”. Hij gaf deze rentmeester bovendien een klap, waardoor hij tegen het dek van het schip viel. Onder andere zou de beurt-schipper hebben gezegd: “Jou donderse jonge, indien ik u aan ’t lant hat, zou ik u nog braaf afranzelen”. Zoals zo vaak bij dergelijke verklaringen, is het vervolg niet overgeleverd.
Een gevelsteen als intermediair
Hoe wij aan de oude gegevens, eind 17e eeuw tot begin 19e eeuw, uit de familie van de schrijver Justus van Maurik (behorend tot de stam Utrecht-A) zijn gekomen, is een verhaal apart. Het maakt verder duidelijk hoe vasthoudendheid beloond wordt.
In juli 1984 stond in NRC Handelsblad een artikeltje over een teruggevonden gevelsteen in Amsterdam met als tekst: Hier stond het geboortehuis van Justus van Maurik Jr, geboren 16 aug.1846, gestorven 18 nov.1904. Dat huis, Damrak nr 74, heeft gestaan op de hoek van een steegje naar de Nieuwedijk. Het moest in 1893 met de twee links ervan gelegen panden plaats maken voor een kantoorgebouw. Toen dat 10 jaar later werd vergroot, werd de gedenktekst ingehakt in éen van de grote hardstenen platen van de gevel. Na een brand verdween de gedenksteen in de grond en die was nu weer aan de oppervlakte gekomen en inmiddels in het plaveisel van het trottoir voor het voormalig pand Damrak 74 aangebracht.
Correspondentie met de restaurateur in het najaar van 1984 bracht aan het licht, dat er nog een nakomeling van Justus van Maurik in leven was, later bleek het zijn enige dochter te zijn. Daar Justus oude documenten in zijn bezit had, lag het voor de hand contact met haar op te nemen, maar dat bleek verre van eenvoudig te zijn. De restaurateur mocht haar adres niet doorgeven, ook niet haar telefoonnummer. Contact moest dus via deze man plaatsvinden. Om mevrouw Bolhuis (zo noemde zij zich met de naam van haar overleden echtgenoot) nieuwsgierig te maken en aan te geven dat zij met zorgvuldige onderzoekers te maken had, hadden we wat documentatie over De Maurikkroniek bijgevoegd. Dat had als gevolg dat zij opbelde, en daarna nog een paar keer, waarin zij “ontdooide” en minder argwanend werd. Het was inmiddels herfst 1987, dus al drie jaar later. Nog steeds hadden we geen adres of telefoonnummer; we moesten steeds wachten tot zij opbelde. Inmiddels had zij meegedeeld, niet onwelwillend te staan tegen het bekendmaken van de gegevens aan onze Stichting, dus dat was al een succesje.
Inmiddels was het 1991 geworden, we hadden haar adres in Den Haag, maar de gegevens nog niet. Van tijd tot tijd schreven we haar over wetenswaardigheden betreffende De Maurikkroniek, waarbij we natuurlijk niet verzuimden haar aan haar toezegging te herinneren en dat hielp ten langen leste. Het wachten van 8 jaar werd eindelijk beloond. Wij hebben vier documenten bij haar thuis mogen ophalen en kopiëren. Die lopen van 1680 tot 1804! Wie heeft zoiets in zijn familie?
Titia Helena Bolhuis-van Maurik, geboren in Amsterdam in 1899, is overleden in Den Haag in 1998.