Nieuwsbrief nr. 20 Juli 2021
De vorige nieuwsbrief dateert van juni vorig jaar. Sindsdien is er, wat het Maurikonderzoek betreft, weinig nieuws te melden. Op de website staan sindsdien onder andere de 33 stammen die tot in deze tijd doorlopen. Zij worden geregeld door naamgenoten geraadpleegd, dat weten wij van de statistiekgegevens die wij van weebly.com doorkrijgen. Het is prettig om te zien, dat er van ons werk geregeld gebruik gemaakt wordt.
In de vorige Nieuwsbrief hebben wij melding gemaakt van de laatste mogelijkheid om het documentatiemateriaal dat wij van een groot aantal stammen verzameld hadden, voor uw stam te verkrijgen. Daar is helaas spaarzaam gebruik van gemaakt. Met pijn in het hart hebben wij het resultaat van jaren bewaren naar de oudpapierbak gebracht.
Een uitzondering hebben wij gemaakt voor de foto's/fotokopieën van naamgenoten, onder andere die wij geplaatst hebben in de vele afleveringen van ons blad De Maurikkroniek. Wij konden het niet over ons hart verkrijgen de meestal 19e-eeuwse afbeeldingen weg te doen. U die dit leest, bent genealogisch geïnteresseerd en wilt dus waarschijnlijk wel weten of wij een afbeelding van een stamgenoot van de papierbak hebben gered. Als u ons uw stam doormailt, kunnen wij nagaan of een familielid, verweg of dichtbij, zich in de map bevindt.
Soms is de afbeelding zelf wel duidelijk, maar zijn de begeleidende gegevens dat niet. Zo hebben wij een foto van Jan Mourik “ter herinnering aan zijn diensttijd, 1906”. Hij heeft zijn gala-uniform aan, zijn kepi met pluim en zijn witte handschoenen liggen op een verhoging naast hem en hij steunt quasi op zijn sabel. Helaas hebben wij geen gegevens kunnen achterhalen, zijn naam, Jan Mourik, komt zo vaak in onze gegevens voor, dat wij geen stam, geen familie hebben kunnen vinden. Maar mogelijk weet een lezer van deze nieuwsbrief meer.
Zelf heb ik mij afgevraagd, op welke wijze ik mijn persoonlijke genealogische gegevens voor de toekomst veilig kan stellen. Natuurlijk is ook mijn stamboom op de website te vinden, maar de meer persoonlijke gegevens daaruit, staan op het exemplaar dat ik zelf heb. Daarnaast heb ik nog een kwartierstaat opgesteld met foto's van mijn grootouders en verder met het hele voorgeslacht voor zover ik dat heb gevonden (twee ouders, vier grootouders, acht overgrootouders, enz.). Ik vind dat veel boeiender dat een stamboom, vooral omdat daar vogels van diverse pluimage te vinden zijn. Mijn familienaam verwijst naar de Betuwe, maar de meeste voorouders komen uit Zuid-Holland, arbeiders, boeren, boeren met invloed. Van die laatste groep is het meest te vinden. Het interessante is dat, dan de geschiedenis gaat leven.
Hoe blijft wat ik heb uitgezocht voor mijn nakomelingen bewaard? Met die vraag heb ik mij in de tijd na het Maurikonderzoek bezig gehouden. Ik los dat zo op dat ik mijn eigen stamboom samen met mijn kwartierstaat in een eigen uitgave STAMBOEK VAN MOURIK laat drukken, met een enkele foto en in een zeer beperkte oplage, alleen voor mijn naaste familie. Ik heb nog veel meer, bij voorbeeld andere foto's, die ik in mijn eigen exemplaar van mijn kwartierstaat heb gevoegd. Stamboek van Mourik is te zien als een “smaakmaker” voor mijn genealogische nalatenschap hier in huis. Tenslotte: ik heb mijn lange leven beschreven in zijn ups en downs. Deze herinneringen zijn in de eerste plaats voor mijzelf bestemd en gaan na mijn overlijden naar mijn vrouw.
Ik kan trouwens zo'n levensbeschrijving iedereen aanraden, als een terugblik op de afgelegde weg. U heeft vast nog wel zakboekjes of agenda's bewaard die als geheugensteuntje kunnen dienen. Behalve (jeugd)foto's kunt u bij het geschrevene uw behaalde diploma's voegen. Ook als u, net als ik, geen boeiend of flamboyant leven hebt geleid, is het beschrijven van uw levensloop een nuttige zaak. Uw naaste familie zal u dankbaar zijn.
WHMvM
In de vorige Nieuwsbrief hebben wij melding gemaakt van de laatste mogelijkheid om het documentatiemateriaal dat wij van een groot aantal stammen verzameld hadden, voor uw stam te verkrijgen. Daar is helaas spaarzaam gebruik van gemaakt. Met pijn in het hart hebben wij het resultaat van jaren bewaren naar de oudpapierbak gebracht.
Een uitzondering hebben wij gemaakt voor de foto's/fotokopieën van naamgenoten, onder andere die wij geplaatst hebben in de vele afleveringen van ons blad De Maurikkroniek. Wij konden het niet over ons hart verkrijgen de meestal 19e-eeuwse afbeeldingen weg te doen. U die dit leest, bent genealogisch geïnteresseerd en wilt dus waarschijnlijk wel weten of wij een afbeelding van een stamgenoot van de papierbak hebben gered. Als u ons uw stam doormailt, kunnen wij nagaan of een familielid, verweg of dichtbij, zich in de map bevindt.
Soms is de afbeelding zelf wel duidelijk, maar zijn de begeleidende gegevens dat niet. Zo hebben wij een foto van Jan Mourik “ter herinnering aan zijn diensttijd, 1906”. Hij heeft zijn gala-uniform aan, zijn kepi met pluim en zijn witte handschoenen liggen op een verhoging naast hem en hij steunt quasi op zijn sabel. Helaas hebben wij geen gegevens kunnen achterhalen, zijn naam, Jan Mourik, komt zo vaak in onze gegevens voor, dat wij geen stam, geen familie hebben kunnen vinden. Maar mogelijk weet een lezer van deze nieuwsbrief meer.
Zelf heb ik mij afgevraagd, op welke wijze ik mijn persoonlijke genealogische gegevens voor de toekomst veilig kan stellen. Natuurlijk is ook mijn stamboom op de website te vinden, maar de meer persoonlijke gegevens daaruit, staan op het exemplaar dat ik zelf heb. Daarnaast heb ik nog een kwartierstaat opgesteld met foto's van mijn grootouders en verder met het hele voorgeslacht voor zover ik dat heb gevonden (twee ouders, vier grootouders, acht overgrootouders, enz.). Ik vind dat veel boeiender dat een stamboom, vooral omdat daar vogels van diverse pluimage te vinden zijn. Mijn familienaam verwijst naar de Betuwe, maar de meeste voorouders komen uit Zuid-Holland, arbeiders, boeren, boeren met invloed. Van die laatste groep is het meest te vinden. Het interessante is dat, dan de geschiedenis gaat leven.
Hoe blijft wat ik heb uitgezocht voor mijn nakomelingen bewaard? Met die vraag heb ik mij in de tijd na het Maurikonderzoek bezig gehouden. Ik los dat zo op dat ik mijn eigen stamboom samen met mijn kwartierstaat in een eigen uitgave STAMBOEK VAN MOURIK laat drukken, met een enkele foto en in een zeer beperkte oplage, alleen voor mijn naaste familie. Ik heb nog veel meer, bij voorbeeld andere foto's, die ik in mijn eigen exemplaar van mijn kwartierstaat heb gevoegd. Stamboek van Mourik is te zien als een “smaakmaker” voor mijn genealogische nalatenschap hier in huis. Tenslotte: ik heb mijn lange leven beschreven in zijn ups en downs. Deze herinneringen zijn in de eerste plaats voor mijzelf bestemd en gaan na mijn overlijden naar mijn vrouw.
Ik kan trouwens zo'n levensbeschrijving iedereen aanraden, als een terugblik op de afgelegde weg. U heeft vast nog wel zakboekjes of agenda's bewaard die als geheugensteuntje kunnen dienen. Behalve (jeugd)foto's kunt u bij het geschrevene uw behaalde diploma's voegen. Ook als u, net als ik, geen boeiend of flamboyant leven hebt geleid, is het beschrijven van uw levensloop een nuttige zaak. Uw naaste familie zal u dankbaar zijn.
WHMvM